پاسخ دانشمندان به یک پرسش حیاتی

محققان دانشگاه شیکاگو گروهی از سیارات را در اطراف یک ستاره کوتوله M (رایج‌ترین شکل ستاره‌ای که در اطراف خود در کهکشان می‌بینیم) مطالعه کردند.

تجزیه و تحلیل آن‌ها نشان داد که سیارات بسیار بیشتر از حد انتظار به اندازه نصف آب و نصف سنگ هستند.

با این حال، آن‌ها می‌گویند که آب احتمالاً برعکس زمین، در صخره جاسازی شده است؛ به جای اینکه مانند اقیانوس‌ها یا رودخانه‌ها روی سطح جریان داشته باشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

رافائل لوک، نویسنده اول این مطالعه گفت: «دیدن شواهدی مبنی بر این که بسیاری از جهان‌های آبی به دور رایج‌ترین نوع ستاره در کهکشان می‌چرخند، شگفت‌آور بود. این سرانجام فوق‌العاده‌ای برای جستجوی سیارات قابل سکونت دارد.»

در حالی که سیارات کوچک در اطراف ستارگان کوتوله M رایج هستند، مطالعه آن‌ها از روی زمین به دلیل نور قرمز ضعیفی که ستاره‌های آن‌ها از خود ساطع می‌کنند، چالش برانگیز است.

مطالعات قبلی نشان داده است که بیشتر این سیارات سنگی یا گازی هستند. با این حال، در یک مطالعه جدید، محققان تصمیم گرفتند تا بفهمند که آیا واقعاً چنین است یا اینکه برخی از سیارات جهان‌های آبی هستند.

محققان از ماهواره بررسی سیاره فراخورشیدی (TESS) برای مطالعه شعاع و جرم ۳۴ سیاره تازه کشف شده در اطراف یک کوتوله M استفاده کردند.

تجزیه و تحلیل آن‌ها نشان داد که چگالی درصد زیادی از سیارات نشان می‌دهد که آن‌ها برای اندازه آن‌ها بسیار سبک هستند و نمی‌توانند از سنگ خالص ساخته شوند. به گفته محققان، در عوض، به احتمال زیاد این سیارات نیمی از سنگ و نیمی آب هستند.

در حالی که ممکن است تصوری از یک جهان کاملاً پوشیده از آب به ذهن خطور کند، محققان معتقدند که احتمالاً اینطور نیست. سیارات آنقدر به خورشید خود نزدیک هستند که هر آب سطحی فقط به صورت گاز وجود دارد که شعاع آن‌ها را بزرگ‌تر می‌کند.

لوک توضیح داد: «اما ما چنین چیزی را در نمونه‌ها نمی‌بینیم. این نشان می‌دهد که آب به شکل سطح اقیانوس نیست.»

در عوض، محققان پیشنهاد می‌کنند که آب می‌تواند به صورت مخلوط در سنگ یا در کانال‌های زیر سطح وجود داشته باشد.

منبع : همشهری آنلاین

بیشتر بخوانید

چشمان جیمز وب در جست‌و‌جوی حیات باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی وبگردی

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: سیارات منظومه شمسی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۹۷۲۱۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تغییرات آب و هوایی می‌تواند منجر به افزایش ویروس‌هایی مانند کووید شود

ایتنا - مطالعه جدیدی نشان می‌دهد که تغییرات آب و هوایی - و پنجره‌های بسته – می‌تواند به گسترش ویروس‌های معلق در هوا مانند ویروسی که باعث عفونت COVID-19 می‌شود، کمک کند.
محققان گزارش می‌دهند که به نظر می‌رسد افزایش سطح دی اکسید کربن در جو و فضاهای داخلی عامل اصلی افزایش طول عمر انواع کووید موجود در قطرات ریز معلق در هوا باشد.

به گزارش ایتنا، آلن هادرل، محقق ارشد و دانشیار ارشد علوم آئروسل در دانشگاه بریستول، گفت:« ما می‌دانستیم که SARS-CoV-2 مانند سایر ویروس‌ها از طریق هوایی که تنفس می‌کنیم پخش می‌شود. اما این مطالعه نشان‌دهنده یک پیشرفت بزرگ در درک ما بود از اینکه دقیقاً چگونه و چرا این اتفاق می‌افتد، و مهم‌تر از همه، چه کاری می‌توان برای متوقف کردن آن انجام داد.»

در مطالعات آزمایشگاهی، محققان دریافتند که افزایش غلظت دی اکسید کربن در هوا می‌تواند مدت زمان عفونی ماندن ویروس‌های موجود در هوا را افزایش دهد. به گفته محققان، هوای معمولی در فضای باز دارای400 ppm از کربن دی اکسید است.

بر اساس نتایج منتشر شده در 25 آوریل در ژورنال  Nature Communications، افزایش غلظت CO2 به تنها 800 ppm، بقای ویروس‌های معلق در هوا را افزایش داد. محققان دریافتند وقتی هوای داخل خانه به غلظت CO2 3000 ppm می رسد - مشابه غلظت یک اتاق شلوغ – ویروس حدود 10 برابر بیشتر زنده می‌ماند.

هادرل در یک انتشار خبری دانشگاه گفت:« این رابطه روشن می‌کند که چرا رویدادهای پاندمیک کننده ممکن است تحت شرایط خاصی رخ دهند .ویروس ها به دلیل اسیدیته کمتر قطرات بازدمی، عفونی شدن خود را از دست می‌دهند. اما CO2 هنگام تعامل با قطرات مانند یک اسید عمل می‌کند و به ویروس ها اجازه می دهد در هوا بیشتر زنده بمانند.»

هادرل همچنین گفت: «این نشان می‌دهد که باز کردن یک پنجره ممکن است قوی‌تر از آن چیزی باشد که در ابتدا تصور می‌شد، به ویژه در اتاق‌های شلوغ و با تهویه ضعیف، زیرا هوای تازه غلظت کمتری از CO2 دارد و باعث می‌شود ویروس خیلی سریع‌تر غیرفعال شود. نتایج همچنین نشان می‌دهد که چگونه اهداف تغییر آب و هوا که به دنبال محدود کردن سطح CO2 در جو زمین هستند می تواند به کاهش انتشار ویروس‌های موجود در هوا کمک کند.»

محققان خاطرنشان کردند که علم آب و هوای اخیر پیش بینی کرده است که غلظت CO2 در جو تا پایان قرن به بیش از 700 ppm برسد. هادرل گفت: «بنابراین این یافته‌ها پیامدهای گسترده‌تری نه تنها در درک ما از انتقال ویروس‌های تنفسی، بلکه اینکه چگونه تغییرات در محیط ما ممکن است احتمال همه‌گیری‌های آینده را تشدید کند، دارد.»

هادرل در پایان می‌گوید: «داده‌های مطالعاتی ما نشان می‌دهد که افزایش سطح CO2 در جو ممکن است با افزایش قابلیت انتقال سایر ویروس‌های تنفسی از طریق افزایش مدت زمانی که آنها در هوا عفونی می‌مانند، همزمان باشد.»